24.06.2019 vijfenvijtigstedag 17km van Sant alban sur magnole naar Aumo nt Aubrac

Gisteren weer flinke tocht gehad. Maar weer mooie vergezichten. Ook veel mooie bergweitjes met prachtige bloemen. Rode, gele, witte en kleuren daartussen. Veel adderwortel, zwarte rapunsel, knolsteenbreek, boterbloemen, ooievaarsbek en 8wvolop een witte schermbloem waar ik de naam niet van weet. Ook weer veel vogels waargenomen en gehoort.  Toen we nog vier km moesten even gestopt. Daar raakte ik aan de praat met een engelsman die aan de zwitserse grens is gestart en die in de bossen slaapt in een hangmat. Hij maakt een videoblog op instagram en you tube.                    Antons postcard.                                   Ook Jan Vandegoor kun je met foto's vinden op facebook.    Kwart voor zes aangekomen op onze slaapplek. Wilde mijn pet afzetten maar dat ging  niet.  Had ik bij de laatste stop vergeten. Vier km terug. Aan de bar een taxi gevraagt met behulp van Jean een fransman die Jan al eens getroffen heeft. Hij heeft een knieprotese en loopt met twee krukken en een karretje wat hij  voorttrekt. Een gezellige man die veel aan het woord is en veel lacht. Ik begreep het allemaal niet wat ze te vertellen hadden  ze moesten wel lachen. Ik zeg Jaen kan ik nog een bier bestellen voor die taxi komt. Wi wi.  Na een tijdje ging de telefoon, ze hadden gebelt naar de plaats waar ik mijn pet had laten liggen. Gevonden en ze zouden hem zo komen brengen. Wat heel aardig was.  Na een tijdje komt er een vrouw binnen met mijn pet. Ze wilde er absoluut niets voor hebben. Even gekust gelachen en foto gemaakt. Ale zegt Jean zit er goud in je pet. Ik zeg ja en probeer de achterflap uit de pet te halen wat me niet lukt. Had ik nog niet gebruikt.  Iedereen lachen natuurlijk. Jean pakt de pet uit mijn handen en na een tijdje ontdekt hij een rits. Lachen foto maken en nog maar een biertje bestellen. Terwijl wij aan de bar zitten komt de duitser, Volker, binnen. Hij is uitgeput en blij om o s te zien. Jan helpt hem bij het inschrijven en hij voegt zich bij ons. Om zeven uur was buiten de tafel gedekt, daar voegt een Ier zich bij ons.  en hebben lekker gegeten en gedronken en veel moeten lachen. Vanmorgen halfnegen met zijn drieen aangelopen en meteen weer vier km omhoog. Onderweg komen we het paardenmeisje weer tegen. Zij is in zwitserland vertrokken met twee paarden en een hond. Het schijnt wel een speciaal ras te zijn. Wij hebbe  ons al afgevraagt  bij moeilijke afdalingen hoe zal dat met die paarden gaan?  Maar het blijkt goed te gaan. We hebben weer veel mooie vergezichten en bloemenweitjes. De mensen die ons, of wij hun, inhalen worden meer en meer  bekenden. Er loopt ook een man met een hond.  Om twee uur in het dorp aangekomen vinden we een druk terrasje,  de meeste zijn al bekende gezichten, en wij worden dan ook begroet. Ook wij gaan zitten en bestellen een paulaner  We hoeven alleen ons adres maar te vinden wat zo gebeurt was.  Dit is onze slaapplek. Als we geinstaleert zijn even douchen en dan lekker relaxen in de tuin. De zon is niet zo sterk. Er zit sluierbewolking voor. Nu even tijd om wa te schrijven. Eten is om zeven uur. Goede plek hier. Het is helemaal vol. Er is zeker voor twintig man gedekt. Nu lekker in een tuinstoeltje. Morgen moeten we weer zevenentwintig km. Voor we weer  een slaapplek hebben. Vanavond aligo gegeten een regio gerecht aardappelpuree vermengt met kaas. De kok komt het zelf opscheppen. Samen met bief, een salade, en een nagerecht was het weer lekker. Nog een biertje met Jean gedronken en nu op tijd naar bed.