12.07.2019 drieenzeventigstedag 22km van Moissac naar Auvillar

Weer op tijd op zodat ik om halfacht aan kan lopen. Ik loop vandaag alleen. Ik laat Jan met zijn kinderen en vriendin samen lopen. Vanaf onze gite gaat een stijl pad/trap naar beneden. Dan hoef je niet naar de stad terug. Eenmaal de treden af kom ik al gauw op een pad tussen het kanaal des Deux Mers en de Tarn die weldra uitmond in de Garonne. Dit pad volg ik negenen een halve km tot om een bankje tegen kom waar ik even ga zitten. Eet een appel en wat nootjes. Zo recht door en vlak gaat het snel. Ik heb nu twee uur gelopen. Een half uurtje gepauzeerd en verder. Na zes km een cafeetje. Koffie besteld en een bekegd broodje. Schoenen uit. Ik blijf hier een uurtje zitten. Hoef nog naar twee uurtjes te lopen. De komende roetes even doorgenomen. Ik denk dat als Jolanda komt ik net in Spanje ben. Even campings bekijken waar we even vakantie kunnen houden. Ik verlaat nu het kanaal. Werd ook een beetje saai. Nu nog acht km over asvaltwegen. Dat is dan weer het nadeel. Geen beklimmingen wel saaier. Bij een boer die een slootkant aan het maaien is vliegt een koereiger rond. Eerste die ik nu zie. Verder niets spannends. Om half een kom ik bij de VVV. Ze gaan net sluiten. Ze noteren mijn naam en om twee uur loopt er iemand met mij mee naar de gite. Mijn rugzak kan ik daar laten. Er zit niets anders op dan te gaan kijken wat voor bier ze hebben. Afligen kan ik mee leven. Om twee uur terug naar VVV veertienvijftig betalen en dan brengt een jonge man mij naar de gite. Ziet er picobello uit een zitkamer/keuken een tuin mooiie douches en wc. Ik slaap op een tweepersoonskamer. Luxe. En alles even koel. Alles is pas gerenoveert. Ziet er uit als nieuw. Ze hebben plaats voor achtien personen. Ik ga douchen en dan een tijdje op bed liggen.om vijf uur even het stadje verkennen. Het is weer een geheel gerestaureerd stadje met een prachtig uitzicht over de rivier en achterland. Een winkeltje een bakker die om halfzeven open is. Een aantal restaurantjes en een bar waar ze hamburgers en friet hebben. Dat gast het vanavond worden. Lang geleden. Om kwartoverzeven ga ik naar de bar. Daar zit Jan met zijn kinderen en vriendin. Zij gaan pizza eeten. Ik bestel een drankje. Even later word er opgeruimd. Hij gaat sluiten!!!!!. Geen friet dus. Word pizza. Wij wandelen naar pizzaria, geen plaats. Nog meer restaurantjes. Geen plaats. Uiteindelijk iets gevonden maar we kregen alleen het dagmenu. Allang blij dat we iets hadden. En soort koeskoes vooraf, witvis met puree, kannetje wijn  ijs en koffie na. En dat voor dertienvijftig. Dat viel dan weer mee. En we hadden genoeg gegeten. Voldaan naar bed. Morgen weer vroeg weg. Het blijft tweeendertig graden. Moeten weer op tijd binnen zijn.