12.06.2019 drieenveertigstedag 18km van Lac des Settons naar Anost

Vanmorgen acht uur op. Ik dacht dat ik om half negen een klein ontbijt zou krijgen. Maar dat bleek niet zo te zijn. Betalen een stempel en hij zou mij vier km verder. Weer op de route zetten. Il had gisteren vier km om het meer moetem lopen om daar te komen. Dus dat vond ik wel oke. Terug naar het huisje gouw koffie zetten en twee boterhammen eten en weg. Hij wees hoe ik moest lopen. Korte route zei hij. Ik had goed geslapen maar de km van gisteren voelde ik nog wel een beetje. Verder hele dag door de bossen gelopen en heuveltje op en heuveltje af. Ook de paden blijven tractorpaden die gebruikt worden voor de bosbouw. Helemaal kapot gereden door grote rupsband voertuigen. Een al kiezel met grote gaten. Somige stuken zijn meer riviertjes. Het heeft de laaste dagen flink geregent en dat water zoekt dezelfde wegen op als ik moet wandelen. Je voeten hebben hier het meest te lijden. Geen stukje recht. Dit zal de komende weken niet veranderen. Ik zal de afstanden niet zo  lang moeten maken. Enigste slaapplaats in het dorpje blijkt een hotel te zijn. Ik had andere informatie. Kamer gepakt eerst douchen en kleren wassen. Radiator aan om ze droog te krijgen. Naar de Pitsaria is de zelfde eigenaar als het hotel. Pilsje gedronken en een stuk appeltaart met ijs. Was het enigste eten wat ze o. Deze tijd serveerde. Terug naar de kamer en lekker even plat goed voor mijn benen. Dutje gedaan en ga maar is kijken hoe laat de keuken ope is. Twee franse fietsers die straks aan gekomen waren hebben hier ook een kamer. Dat hoor je wel bonken als je hier over die houten vloer loopt. Even een flinke schaal lasagna gehad en dan is mijn buik weer rond. Maar naar mijn kamer wat tv kijken en Jolanda bellen en slapen.