29.08 2019 honderdeenentwintigstedag 20km. Van Rabanal del Camino naar Riego de Ambros

Zeven uur op. Er was een bar open dus eerst ontbijten. Kwart  voor acht aan gelopen. Omhoog. Kom een duits meisje tegen en beginnen een gesprek, al pratend verder en verder omhoog. Al kletsend komen we boven bij het wereld beroemde kruis met zijn steentjes. Hier laten de pelgrims hun problemen, zorgen of trubbels achtet door het leggen van een steen die ze meegenomen hebben en hierdoor zijn probleem hier achter te laten. Het duitse meisje had ook een klein steentje wat ze een speciaal plekje gaf. Ik had geen steen. Gewoon een gelukkig mens. Er waren enkele pelgrims meer, dus we wachten rustig tot we een foto kunnen maken van deze speciale plek. Daarna verder. Tot nog toe is het klimmen wel meegevallen. Na een tijdje komen we bij een plek opgebouwd uit allerlei afval waar je kunt rusten en wat drinken kunt kopen. De man noemt zich de laatste tempelier hij heeft een omslag met een groot kruis van de kruisridders om. De Duitse gaat hier even rusten. Ik loop door. Door allerlei paadjes gaat het omhoog en omlaag. Erg mooi om hier boven in de bergen te lopen. De heide bloeit en het gonst van de bijen. Tot de afdaling echt inzet. Nu over kiezelpaden stijl omlaag. Het is oppassen je hebt hier zo je enkel of knie verzwikt. Om kwart voor een kom ik in een dorpje waar ik geplant had te stoppen vandaag. Ik neem een cola en een stuk tortila. Na een poosje besluit ik nog drie km verder te gaan naar de alberque municipal. Om half twee loop ik aan. Onderweg kom ik een engels stel tegen die ik gisteren na het eten gesproken heb. Ik loop een stukje al pratend met mevrouw mee. Ik loop weer verder. We zijn weer flink aan het afdalen over losse kiezelstenen en grote gaten in het pad. Ik hoor achter me iemand vallen, ik kijk om ligt de engelse vrouw op de grond. Ik terug maar toen ik bij haar was zat ze alweer. Ok, ik ben oke zegt ze, uitgegleden. Gelukkig kwam ze met de schrik vrij. Half drie de alberque gevonden. Ik ben tot nog toe de enigste. Ik doe mijn dingen en ga in de keuken mijn banaan en nectarine opeten. Ik maak in de magnetron een beker water heet en kieper er drie zakjes oploskoffie in. Smaakt nergens naar maar het is het idee van koffie. Dan even op bed liggen met de benen omhoog. Er melden zich nog drie personen. Twee vrouwen en een man. Uk hoor dat ze hier ook kunnen eten, ik sluit me daar bij aan. Ik loop even naar de plaatselijke bar en ga een biertje drinken. Als ik even zit komt er een pelgrim aan gelopen in een lange witte jurk. Het is een fransman en loopt van Santiago naar Mont Pellier waar hij woont. Een opmerkelijk figuur. Hij bestelt een flesje water en haalt een zak met bonen en wat fruit uit zijn rugzak. Eet dit op en gaat verder hij weet nog niet hoever. Hij heeft een tent en slaapt waar hij kan. Het is inmiddels zeven uur geweest en ik loop maar eens de alberque. Ik haal mijn was af en ruim het op zodat ik morgenvroeg meteen weg kan zonder anderen te storen . Neem de route voor morgen door. En ga naar buiten. Daar is de tuintafel gedekt voor het eten. We zijn met vier personen. Twee duitsers een jongen een meisje en een meisje uit amerika. We eten spagety met chirisoworst. Salade en cjocolade moes. Lekker gegeten goede gesprekken.