26.05.2019 zesentwintigstedag. Van Sezanne naar Soyer

Vanmorgen op tijd ontbeten. De oudjes waren er nog niet en druppelden een voor een binnen. Naar mijn kamer pakken en naar beneden om een zuster te zoeken om te bedanken en te betalen. Twintig euro is niet te veel voor vol pension. Op mijn gemak aangelopen om elf was ik in een dorpje en vroeg aan een man of ik ergens koffie kon drinken. Ja bij mij, kom maar mee. Zijn vrouw zat buiten koffie te drinken. Wij kwamen er bij zitten. Wat geklets, zij spraken allebei engels, over de camino en over de europeesche verkiezingen. In Frankrijk moesten ze vandaag stemmen. En weer verder. Op een gegeven moment langs een km. Lang oud spoor. Dat was afgezet met een prachtige haag van allerlei al of niet bloeiende en geurende struiken aan de andere kant graanvelden met brederanden van klaprozen en korenbloemen. En daar tussen door loopt dan Martien gelukkig te zijn. Ik moet me op een geven moment vermannen om door te lopen. Steeds zie ik een ander bloempje wat gefotografeerd of bekeken moet worden. Ik zie natuurlijk allerlei bloemen die nieuw zijn voor mij. Maar met wat zoeken en samen met een app. Kom ik meetal een heel eind. Ik zal er best wel eens naast zitten, maar dat is niet zo belanrijk. Ik weet wat ik bedoel. Om half een ga ik op een mooi plekje in het gras liggen om te lunchen en een uurtje van de omgeving te genieten. Ik hoef nog maar twee en een half uur te lopen. En wil op zondag niet te vroeg bij mijn slaapadres aankloppen. Lekker gerelaxt. En verder. Ik kom weer bij het spoorlijntje uit. En volg dit nog vele km. Niet erg met al dat moois. Ik raak gewend aan het geluid van de nachtegaal en wielewaal. Tientallen hoor ik er. Net als de andere zangers waarvan de karekiet wel genoemd mag worden. Vanaf elf uur geen dorpje tegengekomen rond half vijf wandel ik Allamanche et Soyer binnen. Hier is mijn gastadres. Nog niet zomaar gevonden. Moet toch meer opletten met maps me. Als ik op adres zoek. De locatie klopt nu voor de derde keer niet. En hij zoekt bospaadjes die al in geen tien jaar belopen zijn. Zo ook vandaag. Het begin ziet er goed uit en dan ga je steeds meer twijfelen. Gaat dit nog goed? Ander kant kom je op mooie plekken. Vandaag twee vossen gezien. Een stak een stuk voor me de weg over. De ander zag ik naar een poel in het bos afdalen. Ik liep er zachtjes heen, en jawel daar zat hij twee meter van me af. Hij schrok zichtbaar toen hij me zag en roef weg was hij. Alles heeft toch weer een doel want bij die poel kon ik niet verder en moest terug. Ik was fout gelopen. Nu zit ik op een prachtige kamer lekker gedoucht. Net met de familie een biertje gedronken. Hoe goed kun je het hebben! Om zeven uur naar beneden gegaan om te eten. Een dochter met haar man en twee kinderen waren er ook. Konde engels dus dat kwam goed uit. Lekker voorafje met een paar glaasjes cider. Een rijstgerecht met een  worstje en een speklapje. Biertje kaasplankje en aardbeien na. Heerlijk gegeten  nog wat gekletst en lekker naar bed. Was weer een mooie dag.