24.08.2019. Honderdzestiendedag. 25km van Bercianos del Real Camino naar Mansilla de las Mulas

Kwart over zes op. De eerste stonden al om om kwart voor vijf op. Ontbijt stond klaar. Ik nam een stevig ontbijt. Dadelijk over zeven km een dorpje en over dertien km het volgende. De hospisch kwam vragen welk merk geurtje ik gisteren had. Elke keer als ze langs kwam rook het zo lekker !! Ik zei ik weet het niet zomaar een flesje waar niets op staat. Afscheid genomen, donatie gedaan en wandelen. Het zelfde rechte pad als gisteren. De zon komt weer langzaam op. Onderweg zie ik bij een vennetje een vogelhut. Ik loop er even heen. Helaas niet te bereiken. En gat van drie meter ligt er voor. Jammer ik zie wat steltlopertjes hoor wat eenden en meen een koereiger te zien. Ander half uur later kom ik in El burgo Ronero. Ik neem een koffie maak een praatje met twee Engelse vrouwen, die ik al dagen tegen kom en waarvan ik dacht dat het Spaanse waren. Even rust, wat schrijven, vest uit en op naar de volgende dertien km. Het dorp uit en de weg gaat gewoon dertien km in precies de zelfde vorm door. Net buiten het dorp maak wat foto's van het plaatselijk kerkhof wat opvallend mooi is. Verder valt er niet veel van te zeggen. Bij een boer die aan het ploegen is lopen twee ooievaars. Aan de rechter kant zie ik steeds sterker een bergketen opdoemen die ik over een week of zo, zal moeten oversteken. Dat word vijftienhonderdvijftig meter klimmen. Maar vandaag al blij, het is toch drieendertig graden, als ik na een bocht plotsklaps in het stadje bent. Je loopt al een tijdje te denken waar blijft het nu. En dan ben je er. Soms zie je het km van te voren en soms ligt het achter een heuvel verborgen. Eerst naar de kerk terrasje, pilsje, krijg er twee inktvisringen en een croucetje bij. Dan een slaapplaats zoeken. De alberque munnicipal is honderdmeter verder. Inchecken, douchenen de was doen. Elke dag kleren nat van het zweet. Je moet er wel iets voor doen he. Ik heb nog een zakje chips wat ik met een flesje water opeet. Dan een uurtje op bed liggen. Naar de supermarkt bodylotion en champo kopen. Er lagen zulke grote nectarines dat ik er een koop en lekker op eet. Dan ga ik terug naar het barretje om bij een biertje dit verslag te schrijven. Ook even Jolanda gebelt. Een rondje door het stadje gemaakt. Even een blik in de kerk geworpen.  Op een groot plein is vanavond wat te doen. Grote opblaasdingen voor kinderen worden op gezet. Tafels worden klaargezet. Ik weet niet of dat voor eten of voor verkoop spullen zal gaan dienen. Ik loop het straatje van de Alberque via de andere kant binnen. Daar zie ik een leuk restaurantje. Ik zie dat er meer medepelgrims zitten. Ik bestel een vissoep en een gemixte paelja. Water en wijn daarbij. Het was allebei lekker. Alleen bij de vissoep moest ik uitkijken voor de vlimmen en bij de paelja voorzichtig zijn voor de tanden die ik nog heb met de botjes en schaalen van de verschillende schaaldieren. De paelja heb ik niet helemaal opgegeten het was teveel. Toch nog een klein ijsje na. Net voor ik opstap zie ik ober/eigenaar een glas wijn inschenken met fles boven zijn hoofd en het glas onder in zijn hand. Hij doet al de hele avond  zijn best om het idereen naar zijn zin te maken. Mooi om te zien zijn bewegingen en kijkjes met houding van zijn hoofd.  Heb een hand gegeven em gezegd dat ik van hem heb genoten zijn vrouw erbij en nog een keer herhalen. Hij bond het zichtbaar fijn. Nog een rondje dorp maar op het plein waren ze al op aan het ruimen. Om negen uur ga ik naar de alberque de was opruimen en rugzak klaar maken voor morgen. Nog even lezen op bed, lezen is niets meer geworden het is tien uur als ik moe in bed lig Ik heb gelukkig een rustige kamer. We liggen met vier en er hoef niemand door onze kamer te lopen.