20.08.2019 hondertentwaalfdedag 24km van San Bol naar Itero de la Vegae

Om zeven uur zachtjes opgestaan. Emma, Ben en Roy zijn ook al op. Mijn spullen gepakt en in de kamer mijn rugzak ingepakt. Iets over half acht aangelopen. Het is fris en er staat een harde wind. Lange broek en vest aan. Ben en Australische Emma   zijn net iets eerder weg dan ik. Ik zit meteen weer in de in dezelfde flow als gisteren zelfde uitzichten. Na vijf km een dorpje, de eerste bar lijkt me wel wat. Binnen zitten Emma en Ben. Ik haal een broodje met koffie en een vers sinasappelsapje en voeg me bij hen. Het is kil dus we zitten binnen. Na een half uurtje als ik ga komt Roy ook binnen. Roy is zijn europeesche naam die heeft hij gekregen van zijn engelse lerares. Zijn taiwanesche naam kan ik niet uitspreken laat staan opschrijven. Buiten is het drukker geworden en staat een medewerker uit volle borst te zingen. Het ziet er gezellig uit., ik loop klimmend het dorp door. Bij het verlaten verandert het landschap. Ik loop tegen een heuvel aan. Onder  een breed dal wat weer in flinke heuvels eindigt. Als ik naar een tiental bijeneters sta te kijken die zich op afstand laten horen zeilt er een arend met gehoekte vleugels  over me heen. En maar weer lopen. Na weer eens negen km de volgende stop. Ook hier zitten Ben en Emma. Ik neem een stuk tortilia en koffie. Wanneer Ben en Emma opstaan komt Roy ook binnen. Hij heeft honger en wil eten zegt hij. We praten wat en dan ga ik verder. Ik wissel mijn vest voor mijn jasje. Bij de kerk wip ik even binnen. Donativo een euro. Ik maak een paar foto,s en ga door. Na een poosje komt een heuvel steeds dichter bij. Ik zie de weg die ik moet gaan al een tijdje voor me. Redelijk stijl en lang. Onder aangekomen  begint  de klim. Samen met twee mountenbikers die moeten afstappen ploeteren we omhoog. Na veertig minuten met een snelheid van twee km per uur kom ik boven. Omkijkend zie ik het stadje waar ik vandaan kom heel mooi in de verte liggen. Een stuk verder zie ik de andere kant die begint met een stijle afdaling overgaand in een eindeloos lange weg waarvan ik het einde niet kan zien. Zover als ik kijken kan weer stoppelvelden afgewisseld met zonnebloemvelden. Ook zie ik veel windmolens, al een aantal dagen, met deze wind hier zal dat wel opleveren.na een klein klimmetje een brug over en zie ik in de verte Itero de la Vego  liggen. Na een half uur bereik ik het stadje. Bij een bar in het centrum ga ik zitten bij een biertje. Ik raadpleeg mijn miam miam dodo om te zien waar ik kan slapen. Drie huizen hiervandaan lijkt me wel wat. Het is een barretje met een terras achter in de tuin staat er op een briefje. Ik loop er heen. De eigenaar zit te eten en wil opstaan. Nee nee zeg ik, ik vind het wel. Ik ga terug en doe een deur open, is de douche, iemand is aan het douchen. Volgende deur een kamer met drie stapelbedden. Ik kies er een, eentje is al bezet. Installeer me en ga douchen. Daarna terug naar de tuin wat eten. Toch weer een hamburger en een biertje. Ik krijg er een schaaltje olijven bij. Ik ga lekker in de schaduw zitten om dit verhaal te schrijven. Mijn hamburger word gebracht. Terwijl ik zit te eten komen twee mountenbikers binnen. Alle bij in vol ornaat, handschoendjes fel gekleurde pakjes. Maar ze moeten wel hun accu opladen. Ik twijfel of het zijn dochter of zijn vriendin is. Maar maakt ook niet uit ieder zijn eigen camino. Elektrische bikers zie je regelmatig hier ook. Ik krijg het een beetje koud en zoek even een plaatsje in de zon. En laat even die heerlijke warmte met mijn ogen dicht tot me doordringen. Ik betaal en ga even op mijn bed liggen. Als ik geroesemoes hoor ga ik me inschrijven en betalen. Na een tijdje gelezen te hebben ga ik naar buiten om te dineren. Keuze menu. Ik kies voor pasta vooraf, vis en als toetje fruit. De pasta en het fruit waren goed. De vis middelmatig. Het is nu kwart voor negen, begint kil te worden. Eet mijn fruit op neem nog een wijntje en ga dan op bed nog wat lezen voor ik ga slapen.