15.08.2019 honderdenzevendedag. 26km Van Ventosa naar Cirinuela

Gisterenavond was er een Duitse vrouw die in Porto gestart is en op weg naar Israel. We hebben even ervaringen uitgewisselt. In de plaatselijke bar een pelgrimmenu genomen. Was niet bijzonder maar wel genoeg. Terug in de alberque zat een jongen, Florian, achter een grote pan pasta. Ik ging er naast zitten hij kwam uit Oostenrijk en was vertrokken in Salsburg. Ook weer ervaringen uit gewisselt. Hij loopt vijftig km per dag dus ik zal hem niet meer tegen komen. Hij vroeg of ik een wijntje met hem wilde drinken. Nou fles wijn op tafel en we hebben het gezellig gehad tot tien uur. Vanmorgen kwart voor zeven op. Ik had nog twee kleine broodjes en jus de orange. Met een bekertje koffie werd dat mijn ontbijt. Half acht aangelopen. Ik zit nu echt in de rioja wijnstreek . Ik loop door druivenvelden zo ver als ik kan zien. Welke omsloten zijn door afgeplatte heuvels en in de achtergrond een bergketen met toppen tot vijfentwintighonderdmeter. Om halftien loop ik Najera binnen na negeneneenhalve km. Toch maar een tweede ontbijtje met koffie een broodje en een stuk tortilja. Ik kijk langs me is Florian langs mij komen zitten we hebben het even over gisterenavond. Na drie kwartier weer verder. Eerst door het stadje naar de rivier en dan een heuvelrug over. Weer even klimmen. Achter de heuvels weer druivenvelden zo ver als je kunt kijken. Op een veldje tussen de druiven zijn twee mannen, jagers hun buit aan het neerleggen. Als ik dichterbij kom zie ik dat het allemaal konijnen zijn. Eentje gebaart of ik er een wil hebben. Maar nee past niet langs mijn jacobsschelp. Ik maak een foto en zie dat Florian aan komt lopen. We raken aan de praat en lopen samen op tot . Ondertussen genietend van het uitzicht de bergtoppen zijn omsloten door mooie witte wolken. We blijven foto,s maken maar het is niet goed te zien. Nog even verkeert gelopen maar als we door een druivenveld lopen komen we toch weer goed uit. Ze zijn de druiven aan het krenten. Overal tussen de rijen liggen druiventrossen op de grond. Die zijn of  teveel of te klein. We stoppen bin een barretje en Florian wil nog een laatste glaasje wijn met me drinken. Daarbij nog een croissantje, lekker. Als we willen gaan zegt de barmevrouw dat dadelijk de Mariaprocessie langs komt. We gaan weer zitten en wachten drie kwartier. Maar niet voor niets het ziet er mooi uit. We maken foto,s en vidio,s. Daarbs lopen we door na ren kwartier nemen we afscheid en loopt Florian door. We zitten inmiddels in een verlaten gebied. Eerst een stuk langs een snelweg en dan langsaam de eenzaamheid in. Ik zie de weg km voor me uit zonder iets of iemand als je na een uur een pijl gemaakt van stenen ziet ben je toch blij te weten dat je op de goede weg zit. Na een klim over een heuvel ligt dan mijn einddoel van vandaag. Een klein dorpje maar met een golfbaan. Pelgrims zijn welkom staat op een groot bord. Ik bestel een pilsje en ga op het terras zitten. Na tien minuten komt een ober zeggen dat ik daar niet mag zitten. Alleen leden van de golfclup. Ik moet achter een hek. Ik pak mijn rugzak en vertrek. De ober achter mij aan om duidelijk te maken dat ik wel achter het hek mag zitten. Maar ik zeg  its oke maar no. En ik ga opzoek naar de Auberge. Gauw gevonden eten en ontbijt incl. Douchen wassen.en rusten. Met zrs personen eten en dan slapen.

L