14.05. 2019, veertiende dag. Van Viroinval naar Rocroy.

Het is nu kwart voor zeven , even tijd voor wat te schrijven gisteren gelopen met Servi. Ik dacht dat hij Patrick heette.  Smorgens half acht aangelopen. Prachtig weer blauwe lucht en zonnig. De eerste km weer langs de maas maar op een gegeven moment lieten we de maas dan toch achter ons en liepen we een natuurgebied in de Ardenne  een prachtige wandalijng zoals ik al zei.  Servi verzwikte op een gegeven moment zijn enkel. Dat was minder want ik zag dat hij er last van had. Dan maar wat zachter lopen. Ook zag ik gisteren de eerste orgideen staan en hoorde ik de nachtegalen zingen. Toch weer mooie momentjes. We besloten een stuk af te snijden door langs de straat te lopen. In een dorpje gingen we op een bankje zitten om wat te eten. We hadden eerder al  ergens koffie gedronken en een stokbrood gekocht. Was een mooi pleintje lekker in zon. Zowat uitgestorven zeiden we tegen elkaar. Maar meteen komt er een jongen uit een huis, Servi vroeg hem om zijn waterflesjes te vullen. Geen probleem. Even later komt hij  naar buiten en geeft ons ieder een banaan en een appel. Hij had door Australie gereist en zoveel goeds ontmoet zodat hij voor ons ook wat wilde doen. Kleine moeite maar wel verwarmend voor ons. Zachtjes door gelopen naar ons slaapadres door prachtige paadjes met schiterende ver gezichten. Het nadeel is dan weer wel dat er veel en pittig geklommen moet worden. Na wat zoeken en verkeerd lopen . Toch om vijf uur op ons adres aangekomen. Een emmer water gevraagt. Servie zijn schoenen uit en zijn voet in het koude water. Zijn enkel was flink dik en blauw. We kregen wat te drinken, limonade of een chimy. Geen moeilijke keuze voor mij. De abdij waar chimy vandaan komt was niet ver hier vandaan. Caroline heeft een aantal jaren van Le Pluy nasr Santiogo gelopen en zinsdien haar huis open gezet voor pelgrims. Onze kamer gewezen en lekker gedoucht. Om zeven uur gegeten een salade vooraf en spagetty goed gevuld met groente en tomatensaus, daarbij weer een lekker biertje," tja ik kan er ook niets aan doen," een ijsje na en nog een tijdje zitten keuvelen in het engels. En de credentials van haar bekekenken. Ook had ze een fotoboek van iedere pelgrim die bij haar geslapen heeft. Er was al een franse pelgrim  toen wij aankwanen zodat we met vieren waren. Gezamelijk afgewassen en gaan slapen. 

Om half acht opgestaan, goed ontbijt met ons vieren. Een foto van ons voor het fotoboek en aangelopen. De eerste km liepen we samen over een fietspad door een prachtig loofbos met mooie onder begroeing. Na 7km even een rustpause. Patrick liep verder naar het volgende dorp. Wij besloten een kortere route te nemen. Samen hadden we nog genoeg proviant voor vandaag. Ik denk dat we vandaag twintig km. door prachtige bossen gelopen hebben. Over grote en kleine paatjes. Soms goed maar meestal erg zwaar. Omhoog omlaag door rivierbeddingen. Door modder, over plaatsen waar geen pad te bekennen was. Over paden waar houthakkers waren geweest en bijna geen doorkomen aan was. We zagen reeen wegschieten en stukken pad helemaal omgeploegt door wilde zwijnen. Het was af en toe afzien. Maar al bij al een mooie ervaring  met prachtig weer. Over zesentwintig km acht uur gedaan. In Rocroy aangekomen eerst bij een aldi inkopen gedaan. Gebelt naar Patrich, die allang in de gemeentelijke herberg was, hij ging rijst koken. Wat sla en fetakaas met olijven , wat brood, kaas, yogertjes. Fruit, Bier chips gekocht. En naar de vvv daar moesten we ons melden voor de herberg. In het centrum komt een man naar ons toe. A Camimo?  Yes oke gaf ons  een hand en zei vanalles in het frans wat wij niet begrepen. Hij wees  naar een huis, waar hij blijkbaar woonde, met een groot caminobord boven de deur. Vvv zeiden we, its closet zeiden we. het was maar tot vijf uur open hadden we gezien. Hij liep met ons mee en ramelde wat aan de deur. Een meisje deed open, a pelgrims uit Nederland, had Patrick al verteld. Kom binnen. Vijftien euro pp betaald en de code van de deur gekregen. De fransman liep weer voor ons om de weg te wijzen. Aangekomen deed Patrick open. Moe als we waren vielen we op een stoel. De fransman ook mee naar binnen om alles te laten zien, en hij toverde weer een stempel te voorschijn.  Na een biertje met ons gedronken te hebben vertrok hij. De herberg ziet er erg goed uit. Een ruime keuken  twee slaapkamers met twee stapelbedden. En twee ruime badkamers. Wij gingen douchen en patrick begon te koken hij had rijst gekocht maar er was ook nog een zak taigaitella. Waar we voor kozen. Goed gegeten koffie en nog een biertje. Nog wat na kletsen en om tien uur gingen patrick en servi naar bed. Servi en ik hadden besloten om hier een dag te blijven. Dus ik heb mooi de tijd om dit verslagje te schrijven. Het is nu elf uur geweest en ook ga ook slapen. Morgen Rocroy waar we nu zijn bekijken. Is een oud vesting stadje helemaal in oude staat ommuurt. En zeker niet onbelangrijk het is het einde van het eerste routeboekje wat ik heb. Van Torn naar Rocroy. Dat heb ik vast gehaald.