12.08.2019 honderdenvierdedag. 27km van Vilatuera naar Los Arcos

12 augustus 2019 - Los Arcos, Spanje

Tien voor vijf ging bij  een van de Spanjaarden het alarm af. Foutje, tien voor zes bij de andere, zes uur weer, tien over zes weer. Kwart over zes licht aan en zij gaan zich klaar maken of ze alleen op de kamer liggen. Beetje jammer!. Mijn wekker stond op half zeven dus wat eerder opgestaan. Niet erg hoor, Kwart voor zeven aangelopen. Bij het eerste dorpje wil ik koffie drinken en ontbijten. Na drieeneenhalve km het stadje binnen gelopen. Maar geen enkele bar tegen gekomen. Aan het einde van het stadje een tankstation binnen gegaan daar was een koffiebar. Broodje koffie nog een broodje maar helaas alles op. Maar in de shop was nog van alles. Een zak met zes kleine chocokolade broodjes gekocht. Twee op gegeten en verder. Na drie kwartier de bewoning verlaten en al gauw genoeg bij een klooster aangekomen wat verbouwd werd. Daar was ook de bodega met het wijnfontein zoals ze het noemen. Iederen op de foto bij de wijntap ik ook natuurlijk. Sommigen vullen flesje met wijn. Dan door. Bij het oversteken, onder door een tunneltje, kun je kiezen voor zestien km of zeventieneneenhalf. De langste gaat langs de weg door een paar dorpjes. De kortste door bossen en is stijler. Ik kies voor de bossen. Al vrij vlug rechts de bossen in en klimmen. Een spaans stel gaat me voorbij. Het gaat stijler en stijler. Ik puf en kraak, begin te twijfelen, en stijler. Bijna bij een massieve rotsformatie aangekomen komt het stel terug. No goed, back back. Ik balen maar ik volg ze toch tot we onderaan weer een bord tegenkomen. Nog zes km tot het volgend gehucht. Over kiezelpaden omhoog omlaag. Het weer is goed, vierentwintig graden. Zon beetje wolken en een stevige koele wind. Bij het dorpje aangekomen een bord waar op staat, na honderd meter bar. Het  gehuchtje door gelopen, geen bar. Heb inmiddels zestien km gelopen. Het volgende dorp is nog eens negeneneeneenhalve km maar ik heb water en chocolade broodjes dus door. Ik loop nu door uitgestrekte gemaaide korenvelden. De grote zware strobalen liggen tien hoog opgestapelt of liggen nog op het land. Prachtige vergezichten. Aan weerzijde beboste heuvels met op de achtergrond hoge opdoemende bergen. Na vijf km een mobiele bar wat ik zeer op prijs stel. Ik neem een broodje met spaanse worstjes een banaan en een vers getapt sinasappelsapje. Heerlijk in de schaduw bel ik even met Jolanda en laat mijn locatie zien. Er komen ook een spaanse man en jonge vrouw te paard wat drinken. Na een half uurtje rust weer verder met hetzelfde uitzicht. Om een uur of twee loop ik  Los Arcos binnen. Van boven af leek het niks maar nu ik door de straatjes loop valt het mee. Door de straat lopend vallen meteen de houten poorten en schotten op. Volgende week is een feestweek en dan jagen ze hier jonge stieren door de straten vooraf gegaan door hollende jongeren. Ik ga op zoek naar de alberque muniscipal die gerund word door een belgisch echtpaar. Zij blijven twee weken en dan komen er andere. Er is een contact met de belgische sint jacobs vereniging die dit al jaren verzorgt. Net als in Ronche vallis de nederlanders. Ik krijg een numner van een bed in een zaal met vierendertig bedden. De deur word om kwart over tien gesloten en om acht uur moet je weg zijn. Het is wel druk hier. Ook niet verwonderlijk  het ligt hetnegen km  tussen tussen twee dorpjes in. Ik zit lekker in zon met een biertje dit te schrijven. Er komen veel pelgrims binnen ik hoor opvallend veel duits praten. Ook de twee Schotse meisjes zijn hier. Ik denk dat de bedden op vier na bezet zijn. Het is wel krap. Tussen de bedden is nauwlijks een halve meter. Ik ga even op bed liggen en mijn voeten inmasseren. Het waait een beetje fris. Ik denk dat mijn lakenzak niet genoeg is. Voor de zekerheid leg ik vast een t'shirt en sokken klaar voor vannacht. Om zes uur loop ik naar het centrum om om een pelgrimsmenu te gaan eten. Ik hoor op het plein roepen en daar zitten de twee schotse meisjes. Ik ga e en bij hen zitten en we bespreken hoe ons de dag is bevallen. Ik vind het koud in mijn polo, zeventien graden, dus ik ga binnen zitten om te eten.  Vooraf spagetti bolognese, altijd goed voor koolhydraten, gisteren veel groenten vandaag varkensvlees met friet en ijs na. Lekker gegeten en genoeg om morgen weer verder te lopen ik moet kiezen tussen achtien of zesentwintig km. Het laatste zal het wel worden. Langs mij zitten zes duitsen aan tafel. Vijf daarvan gaan en een meisje blijft zitten. We raken aan de praat en zij komt bij me zitten Michelle drieentwintig jaar. De vijf andere zijn naar de mis van acht uur die word gehouden door een amerikaanse pelgrim. Zij is niet gelovig en we raken aan de praat over het geloof. Haar vriend is katholiek en zij vraagt zich af of ze dan toch een kerkelijk huwlijk met hem kan sluiten. Volgens mij moet ze dan gedoopt worden zeg ik. Een opmerkelijk gesprek. We keuvelen nog wat over de camino en gaan uit elkaar. Zij slapen ook in de alberque we zullen elkaar nog wel tegen komen. Ik ga terug naar de alberque neem in de keuken nog een kop koffie en ga dan naar de slaapzaal waar een aantal mensen op bed liggen en de meesten met hun telefoon bezig zijn. Ik lig in bed en zie dat alle bedden bezet zijn. Links van mij liggen twee vrouwen in bed rechts van mij een vader met zijn dochter en mijn boven buurvrouw staat zich langs mij uit kleden. Ik ben benieuwd hoe deze nacht gaat verlopen. 

Foto’s

9 Reacties

  1. Mia en Jan:
    12 augustus 2019
    Superleuk verhaal...zeker heel gezellig zo met de vele internationale pelgrims bij elkaar.Goed eten en drinken en Martien kan er weer tegen,succes morgen,kijken weer uit naar het verhaal en mooie fotos.Is toch geweldig dat wij mee mogen genieten van de dagelijkse tocht van jou,RESPECT met de 🥾🥾tochten die jij/ jullie toch maar lopen,voetje voor voetje.Kanjers allemaal🍷🍷
  2. Maria Looymans:
    12 augustus 2019
    Top 27 km.!!! Weer een prachtig verhaal Mart.
    Enne...het wordt vast een spannende nacht! Hopelijk laten ze je rustig slapen....🙊😂😂😜
    Zwaaiiiiii😴😴
  3. Maartje van der Putten:
    12 augustus 2019
    Slaap lekker (oordoppen in én gaan ;).
    X
  4. Gerard koolen:
    12 augustus 2019
    Echte doorzetter.
  5. Mark:
    13 augustus 2019
    Wan verhaal Mart
    Wat een energie.
    Ga door maat .
  6. Annie en Mart:
    13 augustus 2019
    HALLO MARTIEN het gaat wel lekker vooruit als het zo lees tellen de kilometers wel lekker op maar dat moet ook dan gaat het goed dan ge komt weer een lekker vooruit en weer lekker genieten met van alles om je heen GR MART'...
  7. Andrė Meeuws:
    13 augustus 2019
    Het kan af en toe wat tegenvallen zo bergje op en bergje af. Maar het zal toch wel weer uitvlakken zo aan de foto's te zien. Wel leuk dat je er zelf nu zo af en toe eens mooi opstaat.
    Keep on walking : voetje voor voetje 👍🙋‍♂️
  8. Mieke en Gerard.:
    13 augustus 2019
    En Martien hebben ze jouw met rust gelaten.😎
  9. Isi fondon:
    13 augustus 2019
    Amigo hope you don, t mind.
    Heb wat spanjaarden gebeld om die wekker af en toe wat eerder te laten gaan , dacht een klein pestmomentje moet kunnen maar goed zal het niet meer doen oke.
    Het is in ieder geval weer een super verhaal amigo.
    Keep on going mi amigo.
    Requerdos de familia