11.09.2019 honderdvierendertigstedag 28km van Negreira naar Lago

11 september 2019 - Vilaserio, Spanje

Zeven uur opgestaan. In het stadje ontbijten en om acht uur vertrokken. Al snel loop ik over mooie paadjes door uitgestrekte helling bossen. Het zijn gemengde loofbossen hoofdzakelijk eiken en eucalyptes bomen. De paadjes vaak weer afgezet door stenen muurtjes die begroeid zijn met mooie varen soorten, mossen en hier en daar een bloeiend muurleeuwebekje. Dit houd aan tot ik om elf uur even stop om wat te eten en drinken. Een half uurtje rust en weer verder. De rest van de middag loop ik veel over kleine asfalwegen waar bijna geen verkeer over komt. Ik krijg wel mooie vergezichten. Ik raak gewend aan het klimmen. Het blijft maat duren. Maar als je dan weer een heuvel beklommen hebt en je kijkt om je heen dan is het steeds weer verrassend mooi. Op twee en twintig km weer even een thee en een kleinigheidje eten en dan toch weer zes km door. Iets voor vieren meld ik me bij de alberque. Ziet er goed uit en ik kan uitzoeken uit wel twintig stapelbedden. Er is een persoon meer dus ik ga maar zo ver mogelijk weg liggen voor mijn eventuelle snurken. Was doen. Ik zie geen mogelijkheid om de was op te hangen dus in de droger. Gooi mijn vest er ook maar even bij . Even doorblazen kan geen kwaad. Dan op het terras lekker in de zon en een biertje. Dadelijk even op bed rusten. Ik kan van zeven tot tien eten. Ik slaap vannacht weer sinds lang tussen twee lakens in plaats van een lakenzak. Een Duitse vrouw is net binnen en we raken aan de  praat. Zij is met de fiets en is in Granada gestart.  Zij is in finestera en Muxia geweest. Nu is ze op weg naar Santiago om van daar met de bus terug naar Berlijn te gaan. We praten wat over hoe wij onze reis ervaren hebben. Dan ga ik de was ophalen bij de droger. Een Italiaanse heeft ze er al uitgehaald en haar was er in  gestopt. Ik zit lekker in de zon die nu goed te hebben is. Half uurtje op bed gelegen. Toch maar een deken over mijn bed trekken. Hoe korter ik bij de zee kom hoe meer het s'nachts afkoelt. Om acht uur ga ik eten. Bij binnenkomst zit de Duitse vrouw bij een Sweedse man die ik twee dagen geleden gesproken heb. Hij heeft alle tijd, weet nog niet wat hij zoekt en wat voor werk hij wil gaan doen. Alle twee relaxte mensen. Ze hebben ook bewondering voor mij. Zij nodigen mij uit om bij hun te komen zitten wat ik graag doe. Zij zijn alle twee vegitarieer. We hebben gezellige gespreken over hoe iedereen de camino ervaart. Daar bij lekker gegeten. Nog een glaasje wijn en dan lekker slapen. Nog twee dagen. Morgen loop ik naar Cee drieentwintig km. En vrijdag naar Finestera 17 km. Dat moet wel lukken

Foto’s

8 Reacties

  1. Cor van D:
    11 september 2019
    Hi Mart een fijne 134 ste dag bijna klaar :)
  2. T. Van de Voort:
    11 september 2019
    Martien het einde is in zicht nog 2 etappes wat een prestatie wij hebben echt bewondering voor ,maar wij zijn echt niet enigen dat zijn er heeeeeel veeel die dat hebben🤗🤗zondag is de grote dag want dan ben je weer in Someren👍🌞
    Wij zijn over een paar weekjes ook weer in Someren,kunnen we eens bijkletsen en
    jou Camino verhaal horen met een goed glas wijn🍷.
    Buen Camino 💃
  3. Mia en Jan:
    11 september 2019
    Dag Martien, weer mooi verhaal/fotos.Nog twee daagjes 🥾🥾en dan weer terug waar je bent begonnen, in Someren .135 dagen al wandelend door enkele landen om in Santiago aan te komen.Nee Martien wandelt nog 90 km verder naar de zee,ook dat is byzonder .Martien, ik zou zeggen wandel nog heerlijk verder morgen,en dan ,ja de laatste dag nog,wat zal dat prettig aanvoelen om dan een punt achter jou mooie tocht te zetten,ik neem aan dat dat toch wat emotioneel met jou doet,zo byzonder als deze tocht is geweest,met al het moois wat je hebt meegemaakt met alle andere pelgrims en natuurlijk de mooie natuur in de verschillende streken waar je doorheen bent gewandeld.Gr Mia en Jan👍👍
  4. Jan v.d. Eerenbeemt:
    11 september 2019
    De laatste loodjes
  5. Andrė Meeuws:
    11 september 2019
    Dit soort verhalen ga ik toch missen. Mijn ritme moet zich ook weer herstellen. Niet beginnen met lezen en daarna een reactie schrijven. Maar ik ben wel blij dat je het gaat volbrengen. Wat een prestatie. CU in Someren soon. En voor bijna de laatste keer: keep on walking ( Nog efkes)🙋‍♂️👍
  6. Annie en Mart:
    11 september 2019
    GOEIE AVOND MARTIEN het begint aardig op te schieten maar dat vin de gij niet erg het is een grote geweldige prestatie je moet het maar doen en zoveel mooie foto s en die leuke verhalen het is alles bij elkaar een geweldige prestatie en voor jou ook hele grote belevenis geweest maar ik denk achteraf wel fijn en blij voor jou dat je het gedaan hebt je nog er nog dagen over te vertellen GR MART EN WEL TERUSTEN...
  7. Pepe Voorbraak:
    12 september 2019
    Misschien moet je hier ook maar lekker nog ff blijven wandelen...en ehhh schrijven.
    Dan kunnen we allemaal beetje afkicken, jij van het wandelen en wij van je verhalen!
    Tot zondag!!!
  8. Fried:
    12 september 2019
    En dan kun je peep misschien ook weer aan de wandel krijgen Martje want sinds da gij weg bent hebben hun besloten om nie mir te wandelen....hahahaha