11.09.2019 honderdvierendertigstedag 28km van Negreira naar Lago
11 september 2019 - Vilaserio, Spanje
Zeven uur opgestaan. In het stadje ontbijten en om acht uur vertrokken. Al snel loop ik over mooie paadjes door uitgestrekte helling bossen. Het zijn gemengde loofbossen hoofdzakelijk eiken en eucalyptes bomen. De paadjes vaak weer afgezet door stenen muurtjes die begroeid zijn met mooie varen soorten, mossen en hier en daar een bloeiend muurleeuwebekje. Dit houd aan tot ik om elf uur even stop om wat te eten en drinken. Een half uurtje rust en weer verder. De rest van de middag loop ik veel over kleine asfalwegen waar bijna geen verkeer over komt. Ik krijg wel mooie vergezichten. Ik raak gewend aan het klimmen. Het blijft maat duren. Maar als je dan weer een heuvel beklommen hebt en je kijkt om je heen dan is het steeds weer verrassend mooi. Op twee en twintig km weer even een thee en een kleinigheidje eten en dan toch weer zes km door. Iets voor vieren meld ik me bij de alberque. Ziet er goed uit en ik kan uitzoeken uit wel twintig stapelbedden. Er is een persoon meer dus ik ga maar zo ver mogelijk weg liggen voor mijn eventuelle snurken. Was doen. Ik zie geen mogelijkheid om de was op te hangen dus in de droger. Gooi mijn vest er ook maar even bij . Even doorblazen kan geen kwaad. Dan op het terras lekker in de zon en een biertje. Dadelijk even op bed rusten. Ik kan van zeven tot tien eten. Ik slaap vannacht weer sinds lang tussen twee lakens in plaats van een lakenzak. Een Duitse vrouw is net binnen en we raken aan de praat. Zij is met de fiets en is in Granada gestart. Zij is in finestera en Muxia geweest. Nu is ze op weg naar Santiago om van daar met de bus terug naar Berlijn te gaan. We praten wat over hoe wij onze reis ervaren hebben. Dan ga ik de was ophalen bij de droger. Een Italiaanse heeft ze er al uitgehaald en haar was er in gestopt. Ik zit lekker in de zon die nu goed te hebben is. Half uurtje op bed gelegen. Toch maar een deken over mijn bed trekken. Hoe korter ik bij de zee kom hoe meer het s'nachts afkoelt. Om acht uur ga ik eten. Bij binnenkomst zit de Duitse vrouw bij een Sweedse man die ik twee dagen geleden gesproken heb. Hij heeft alle tijd, weet nog niet wat hij zoekt en wat voor werk hij wil gaan doen. Alle twee relaxte mensen. Ze hebben ook bewondering voor mij. Zij nodigen mij uit om bij hun te komen zitten wat ik graag doe. Zij zijn alle twee vegitarieer. We hebben gezellige gespreken over hoe iedereen de camino ervaart. Daar bij lekker gegeten. Nog een glaasje wijn en dan lekker slapen. Nog twee dagen. Morgen loop ik naar Cee drieentwintig km. En vrijdag naar Finestera 17 km. Dat moet wel lukken
Wij zijn over een paar weekjes ook weer in Someren,kunnen we eens bijkletsen en
jou Camino verhaal horen met een goed glas wijn🍷.
Buen Camino 💃
Dan kunnen we allemaal beetje afkicken, jij van het wandelen en wij van je verhalen!
Tot zondag!!!