08.05.2019 achtste dag rustdag.
Gisteren na me op mijn kamer geinstaleerd te hebben, me lekker gedoucht knap je altijd lekker van op. Van de receptie was er iemand meegelopen om mijn kamer te wijzen, en om te wijzen waar ik koffie kon drinken, eten waar de kleine kapel was en natuurlijk mijn kamer. Toen ze weg was wist ik al meteen die ga ik niet terugvinden. Op mijn kamer staan 3 houten stapelbedden dus ik kan kiezen waar ik ga liggen. De deur naast mijn kamer is badkamer en toilet wat wel handig is. De trap naar beneden gevonden en meteen de koffiekamer daar staan grote thermoskannen met koffie en drie soorten thee. Een kopje groene thee genomen en twee stukken cake en buiten in de zon gaan zitten. Goede keus gemaakt dacht ik en lekker ruim een uur in de zon zitten genieten. Terug naar mijn kamer even vragen, kleine kapel eerste verdieping, kamer tweede verdieping na wat omzwemingen door al die gangen gevonden. Onderweg een monnik tegen gekomen die puffend de trap op kwam en wijzend naar zijn knieen zei, pijn oude knieen oude man zeventig jaar al. Ik knikte beamend naar hem en hij verdwijnt achter zijn gordijn. Wist ik meteen waarom er her en der grote kleurijke gordijnen voor een deur hingen. Zes uur naar de kapel waar het ritueel voor de boedha Menia zou worfen gehouden. Had ik op de deur gelezen hoor😁. Naar binnen een prachtig altaar en kleurige doeken, foto,s en andere artributen. Een monnik zat vooraan langs een grote trom achter zat het vrouwtje van de receptie op de grond grote ronde kussens achterin drie grote stoelen waar zij er op een van zat, kan ik hier gaan zitten, ja hoor en ik krijg twee gebedsboeken in mijn hand voor als ik mee wil bidden. Er komen een stuk of twaalf meisjes van een jaar of twintig en wat oudere mannen en vrouwen binnen die op de kussens gaan zitten. Nog twee monniken en dan gaat begint het ritueel. Er mooi om mee te maken. Het monotone gezang op drie verschillende nivou,s compleet met trommel, bekkens, belletjes en handtrommels. Dit duurt drie kwartier ik probeer het te volgen in de boekjes maar gaf dit snel genoeg op. Geen beginnen aan. Wel erg indrukwekkend. Daarna etenstijd. In de grote eetzaal waar wel meer dan honderd man kan zitten waren wij maar met tien personen de monnikken eten apart. Het eten was in bufetvorm.en bestond uit een broodmaaltijd met een grote pan soep brood . Verschillende soorten Kaas,allerlei beleg en zoetigheden, fruit en nog wat puddinkjes. Halverwegen komt de kok nog met een ander pan soep, lekker lekker zij hij dus nog maar een kop. Voldaan naar boven mijn wandel schoenen aan gedaan en de buurt verkennen. Eerst maar eens naar de achterkant daar was achter een groot grasveld een prachtige buitenkapel en wat hoger een geboupw met daarin de grote kapel. Deze was jammer genoeg op slot. Naar de voorkant waar de Stupa staat een monnik was daar in ee sneltempo rondjes aan het draaien evenals twee ander personen ,die ik in de kapel en bij het eten gezien had, op een rustiget tempo. In Mongolie had ik geleerd dat je minimaal drie rondjes linksom moet lopen voor een gebed. Daar in die uitgestrekte steppes zijn natuurlijk niet zoveel Stupas dus die maken ze zelf door een klein torentje te bouwen van wat stenen als daar andere mensen voorbij komen leggen die er bij elk rondje een steen bij. Op "drukkere " kruispunten onstaan in de loop der jaren hele bouwwerkken opgetooid met allerlei gekleurde gebedsvlaggetjes daar tussen. Deze hier is gewoon gebouwd. Ik zoek dus een mooie steen en ga een aantal rondjes lopen alvorens mijn steen op de Stupa te leggen. Aan de achter kant stonden ook drie gebedsmolens waar ik bij elke ronde een swieper aan gaf. Op zo,n gebedsmolen staan allemaal gebeden, omdat vroeger de gewone mensen niet konden lezen, was het draaien van een gebedsmolen gelijk aan het opzeggen van dat gebed. Door dit alles ben ik wel erg onder de indruk van dit hele gebeuren hier. Nog een rondje over het terrein gelopen en een tijdje op een bankje, uitgekapt uit een boomstam gezeten, luisterend naar de laatste vogelgeluiden. Naar mijn kamer een blog schrijven Jolanda bellen en slapen. Er is hier in het kasteel bijna geen internet dus foto,s doorsturen lukte niet. Vanmorgen acht uur ontbijt anderhalf uur door de bossen lekker rustig gewandelt. Nog een paar rondjes rond de Stupa gedaan en een steen neergelegd voor iemand waarvan ik vind dat die dat wel kan gebruiken en om twaalf uur een uitgebreid middagmaal. Rijst, gebakken aardappelen, kippeboutjes, tartaar bollen met daarin in hele eierdooier. Allerlei salade soorten, puddinkjes en nog ijs en fruit na. Halverwege komt de kok met een grote schaal friet met mayonese. Ik denk dat ik hier blijf een half jaar. Na het eten een middagdutje. Momenteel regent het hier dus vandaar deze lange blog. Het is erg rustig hier voor de Boedisten is het zondag vandaag geen ritueel jammer. Maar morgenvroeg om zeven uur wel. Ik denk dat ik daar heen ga. Er komt nu een uitgeputte duitse pelgrim binnen, die last heeft van zijn knie. Is pas drie dagen aan het lopen en kan wel een oppepertje gebruiken. Morgen zien we verder.
Ga rustig verder: voetje voor voetje. 🙋♂️👍
Niets ervan. De hort op ;)
Geniet ervan pap, klinkt heerlijk.
Flauw grapje.... je geniet en ben super trots op je! Stoer!! 💋💋💋
Als je dit verhaal leest, wil je bij direct al aanlopen.... zwaaiiiiiii🐾
O ja en asge nou in die tijd van schrijven /tiepen gewoon dur lopt bende er irder 😅😅😅
Fijne wandeltrip 👍🤘
Ik volg je met veel plezier. Geniet van al je ervaringen 🤗
Leuk ook de manier jij verslag doet over jouw tocht cq bedevaart.
Heb je bij al die monniken al een trappist ontdekt om een gewijde pint te kunnen drinken?