06.06.2019. Zevenendertigste dag 30.5 km van Chablis naar Bessy sur Cure

Vandaag half acht de deur uit. Naar de bakker een broodje tonijn en een chocolade broodje, wat nog warm was, een stuk eraf breken want ik had nog geen brood gehad en lopen. Vandaag zevenentwintig km. Ik neem me voor om even goed door te stappen en niet overal te blijven staan. Inmiddels ben ik aan al die orgideeen gewend dus dat is niet zo moeilijk meer. Wel zie ik weer een aantal bokkenorgideeen staan. Uitgebloeit jammer had er wel een in bloei willen zien.  Na twee uur heb ik zeveneneenhalve km afgelegd. Tevreden want hierin zat weer een klim van anderhalve km. Maar hiermee heb ik ook het klimmen zowat gehad. Ook fijn om te weten. De eerst beschutte plek, het is bewolkt en waait een beetje fris, is een muurtje bij een kerkhof. Ga hier even zitten om wat te eten en drinken. En verder, klimmen gehad nee hoor, lekkere afdaling maar dan gewoon weer omhoog. Om een uur of half twaalf in een dorpje een kwartier op een bankje gezeten. Verder niets nieuws te melden. Ja eerste beginnend zonnebloem veld gezien. Verder door velden en bossen. Om een uur tegen een bosrand aan gaan liggen. Lekker broodje tonijn wat ik vanmorgen gekocht had gegeten. En het was ook erg lekker. Een keer geen hard stokbrood maar een groot rond ZACHT broodje.yogertje erbij. Tien min. Liggen slapen en weer door. Nog elf km over landweggetjes die zeker niet altijd fijn lopen. Grote gaten en kuilen en dan meesal verhard met puin of gebroken rotsstukken. Je moet goed kijken waar je je voeten neer zet. Je hebt zo je enkel verzwikt. En daar gaat hij weer. Route planner beloofd kleine klim. Weet niet wat klein is anderhalve km stijl omhoog over zo'n fijn pad als net beschreven. Maar geen keus voetje voor voetje. En dan lekker omlaag!! Nee hoor stijl over rollende stenen. Stokken een stuk langer gemaakt zodat ik ze voor me neer kan zetten. Het laatste stuk over een redelijk bospad. Door al die inspanning en naar de grond turen  neem je de omgeving minder waar. Maar die blijft wel mooi. In de bossen wel  minder bloemen. De voorjaarsplanten zijn uitgebloeid. Dus veel meer groen. Brandnetels  van een meter hoog aan weerszijde van een zestig cm paadje. Maar je komt ook niet zomaar in Santiago. Daar moet je wel iets voor doen. Vandaag dertigeneenhalve km. Gelopen. Kom ik in het dorpje geen winkel geen bar helemaal niets. Ik dacht oje daar gaan we weer. Bij de gite aangekomen bellen. A liddel englies. Wi wi no no. Aan een passeerende jongen gevraagd of hij kon vertellen dat ik al bij de gite was. Oke na twee min. Stond er een vrouw met sleutels. Inschrijven stempel en met pin betalen. In gebaren taal of ik eten had. Nee. Oke, twaalf euro catering. Is goed. Half zeven catering. Compleet menu du soir. Met stokbroodje kaasje een rond broodje iets en een banaan. O ja hij had ook drank in de auto. Een flesje roze en een leffe. Kon niet kiezen. Of ik morgen hier weg kom zien we morgen wel weer. Nu vermoeide lijf lekker in een schoon bedje.